در اين جا مسئله دو حالت پيدا ميكند: اين انحراف عمدي است يا از روي عمد باشد، چون آن فرد رو به قبله است، نماز او فراداي ميشود و يا اين كه وقتي انسان متوجه انحراف شد، نماز خود را فراداي ميكند و بقيه نماز را تكميل ميكند. اين در صورتي است كه انسان در صفي قرر دارد كه با امام جماعت فاصله دارد، ولي اگر انسان در جايي قرار دارد كه نماز او متصل به نماز امام جماعت باشد، نماز خود را با امام جماعت تمام ميكند و نيازي به فراداي كردن نماز نميباشد.

اگر انحراف از روي جهل باشد، چون خيلي زياد نيست، نماز جماعت انسان درست ميباشد و نيازي به فرادي كردن نيت نميباشد. لذا در توضيحالمسائل مراجع در احكام قبله ميفرمايند: خانه كعبه كه در مكه معظّمه ميباشد، قبله است و بايد رو به روي آن نماز خواند ولي كسي كه دور است، اگر طوري بايستد كه بگويند رو به قبله نماز ميخواند، كافي است. هم چنين است كارهاي ديگري كه مانند سر بريدن حيوانات، بايد رو به قبله انجام گيرد. آيةالله العظمي بهجت اضافه ميفرمايد:... همين قدر كه گمان كند رو به روي قبله است و گمان او عقلايي باشد، كافي است، اگر چه در صورت امكان، احتياط و مستحب در تحصيل علم يا اطمينان به قبله است. هم چنين اگر بتواند گمان قويتري پيدا كند، در صورتي كه مشكل نباشد، احتياط مستحب درتحصيل آن است.(1)

پينوشتها:

1 - توضيحالمسائل مراجع، ج1، ص 452 و 453.



دفتر تبليغات اسلامي