از حضرت امام باقر (ع) نقل شده كه: وقتي پيامبر اكرم را به معراج بردند، هنگام برگشت خداوند متعال ده ركعت نماز، هر دو ركعت به يك سلام را در پنج وقت بر او و امتش واجب و امر كرد كه آن را به جا آورند.

پيامبر (ص) و پيروانش چندين سال به همين منوال نماز خواندند، تا آن گاه كه امام حسن مجتبي و امام حسين (ع) متولد شدند. پيامبر (ص) به شكرانه اي ميلاد پر بركت، هفت ركعت بر نماز افزود؛ دو ركعت بر ظهر دو ركعت بر عصر و دو ركعت بر عشاء و يك ركعت هم بر نماز مغرب (1) آن تعداد نمازي كه خدا واجب كرد، فرض اللَّه و آن چه پيامبر افزود، فرض النبي گويند. ميگويند: چون ركعات اول و دوم فرض اللَّه است، لذا شك در آن موجب بطلان خواهد بود.(2)



پاورقي:

1 - حرّ عاملي، وسائل الشيعه، ج 3، كتاب الصلاة، باب 21، حديث 6، ص 60، چاپ بيروت.

2 - همان، ج 5، ص 299، باب 1 از ابواب الخلل في الصلاة حديث 1.





دفتر تبليغات اسلامي