روش هاي گسترش فرهنگ نمازخواني چگونه است؟


اولاً: يكي از وظايف نظام اسلامي تنظيم شعائر و اقامه احكام الهي و نشر و گسترش آنان مي باشد. قرآن كريم مي فرمايد: {A{/Bاَلَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي اَلْأَرْضِ أَقامُوا اَلصَّلاةَ{w1-7w}{I22:41I}/}...A}، {V(حج، آيه 41) V}. ثانياً: با توجه به ابعاد گسترده تهاجم فرهنگي عليه احكام و ارزشهاي اسلامي، وظيفه ساير دستگاههاي فرهنگي ايجاب مي كند كه به مبارزه با آن برخواسته كه يكي از مؤثرترين راههاي آن تشويق ساير اقشار مردم عموماً و جوانان و نوجوانان خصوصاً، از راههاي گوناگون به نماز مي باشد. زيرا به فرموده قرآن كريم {A{/Bإِنَّ اَلصَّلاةَ تَنْهي عَنِ اَلْفَحْشاءِ وَ اَلْمُنْكَرِ{w10-16w}{I29:45I}/}A}، {V(عنكبوت، آيه 45) V}. ثالثاً: يكي از راههاي تشويق به نماز انتخاب و معرفي افرادي به عنوان نمونه مي باشد، در اينجا بايد توجه داشت كه اين صرفاً يك كار سمبليك و نمادين مي باشد كه دستگاههاي مربوطه را در رسيدن به هدف خود يعني احياء ارزشها و احكام اسلامي در جامعه كمك مي كند و فوائد و آثار مثبتي بدنبال دارد مانند: 1- ارزش گذاشتن به نماز و نماز گزار، و اعلام اينكه در جامعه ما عليرغم تهاجم فرهنگي و توجه به رفاه طلبي، ماديات و... به ارزشهاي اسلامي بهاء داده مي شود. 2- تشويق بسياري از نوجوانان و جوانان به نماز و در مدارس، مؤسسات فرهنگي و... رابعاً: با توجه به مطالب فوق مي توان گفت كه اصل چنين اقدامي في نفسه امري مطلوب و لازم مي باشد اما در مورد كيفيت اجراي آن بايد گفت: عليرغم اينكه حقيقت و ماهيت نماز امريست كه صرفاً نمي توان بر شرايط و اجزاء ظاهري آن تكيه نمود بلكه يكسري مسائل معنوي نيز (مانند: اخلاص، حضور قلب و...) در آن دخيل باشد. ولي از آنجا كه شناخت مسائل معنوي بصورت طبيعي غير ممكن بوده و معيار و ملاكي براي اندازه گيري آن نمي توان در نظر گرفت، لذا چاره اي جز توجه به ابعاد ظاهري آن نمي باشد مانند: اهميت دادن به نماز و حضور مرتب در نماز جماعت ها در مدارس، ادارات و...

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها

بازگشت