اشكالي ندارد, زيرا احتياط به لحاظ اين كه در بعضي موارد موجب يقين به عمل به وظيفه و سبب رسيدن به واقع مي شود, خوب است و رجحان شرعي دارد; ولي گاه عوارض سوء و پيامدهاي خلاف شرع و عقل دارد. درچنين مواردي احتياط نه تنها رجحان ندارد, بلكه بايد احتياط را ترك كرد, مثل اين كه احتياط كردن انسان را درمعرض وسواس قرار دهد. اگر بيش از حدّ دست بكشد و آب را زياد از اندازه بريزد و دست و پا را بي جهت آب بكشد و انسان گرفتار وسواس و وسوسه شود, خلاف شرع و حرام است .()

(پـاورقي 1.جامع المسائل آيةالله فاضل لنكراني , ج 2 ص 86 با تلخيص .

برادر عزيز! اميدوارمي خانوادهء محترم پس از مطالعهء جواب نامه و نيز جزوهء پيوست , حجّت برايشان تمام شده باشد. اگر پس از اين باز به شك خود اعتنا كرد و آن را به يقين تبديل نمود, اين كار خلاف است و در قيامت مؤاخذه خواهد شد. بدانند متابعت از شك و گمان و خيال , متابعت از شيطان و وسوسه هاي او است .



دفتر تبليغات اسلامي