با اندك مطالعه و دقت در قرآن و روايات و فقه اسلامي انسان متوجه مي شود كه دين عين سياست است، چون دين همان قانون الهي براي بهتر زندگي كردن است و سياست تدبير منزل و ادارة جامعه به نحو صحيح است و به مجموعة قوانين الهي كه براي حيات طيّبه در اجتماع بشري مفيد است دين مي گويند و پيامبران مجريان اديان الهي و رهبران مردم در اجتماع بشري بوده اند و سياست همان ادارة مردم به نحو احسن و تدبير امور و سياست مدن و شهر نشيني است. بديهي است براي حيات طيبه كه متصدي آن پيامبران هستند اعتقاد به واقعياتي از قبيل توحيد و خداپرستي، عبوديت خدا (نه عبوديت چيز ديگر) و اعتقاد به ادامة حيات در جهان ديگر نقش اساسي ايفا مي كند، لذا عبادات و معاملات و آداب معاشرت ها و قوانين جزايي و حدود از قوانين الهي است كه در قرآن و روايات فراوان است.

آياتي كه دربارة جهاد و مبارزه با دشمنان و دفاع از ارزش ها و اياتي كه دربارة منافقان و برخورد با آنان در قرآن آمده و نيز آياتي كه در زمينه هاي ارث و حدود و مجازات ها آمده و آياتي كه در مورد اطاعت از پيامبر اولي الامر (رهبر) آمده همه و همه عين سياست است. آية لن يجعل الله للكافرين علي المؤمنين سبيلا؛[16] خدا هرگز اجازه نمي دهد كه كافران بر مؤمنان مسلط شوند و آياتي از اين قبيل و حتي آيات مربوط به برخي از عبادت ها مانند نماز جمعه و همين طور روايات فراواني كه در زمينه هاي مذكور وارد شده به جز سياست چيز ديگري نيست. در كتاب هاي فقهي كه بر گرفته از آيات و روايات است ابواب مختلفي از قبيل انواع كسب ها (مكاسب)، قضاوت، شهادات، ديات، حدود، تعزيرات داريم. كتاب هايي مانند

نهج البلاغه از سياست پر است و اگر سياست جزء دين نبود نبايد پيامبر (ص) و اميرالمؤمنين و صحابه خود را با اين مسائل درگير مي كردند.

بنابراين، كساني كه دم از جدايي دين از سياست مي زنند ذره اي از دين خبر ندارند و دين را منحصر به يك مشت عبادات و اخلاقيات صرف كرده اند و چشم و گوش خود را از آيات الهي و روايات و سنت پيامبر و امامان بسته اند و از پيش خود گمانه زني مي كنند و اين گمانه هاي خود را به خورد ناآگاهان مي دهند. اين كه امام خميني رهبر كبير انقلاب فرمود: ديانت عين سياست و سياست عين ديانت است، عين حقيقت است و خلاف آن پوچ و باطل است. البته مراد ما از سياست، سياست به معناي صحيح كه همان ادارة اجتماع بر اساس عدل و انصاف است نه سياست به معناي دروغ و كلك و حيله گري و ظلم وجنايت و كلاه برداري و ايجاد انحراف براي تصاحب قدرت.

شعار جدايي دين از سياست از دهان كساني بيرون مي آيد كه مخالف شكل گيري نظامي بر اساس اسلام و عدل و انصاف هستند شعار كساني است كه دنبال رياست و قدرت طلبي و تسلط بر كشور و چپاول اموال مسلمين هستند.

[12] آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج2، سؤال 107.

[13] دكتر محمد تيجاني سماوي، از خدا پروا كنيد، ترجمة لطيف راشدي، ص 9.

[14] نساء (4) آية 128.

[15] نحل (16) آية 125.

[16] نساء (4) آية 141.



دفتر تبليغات اسلامي