از اين كه جامعه امروز چنين شده بسيار متأسفيم ولي تأسف، تكليف سنگين عالمان و مسئولان و مردم را ساقط نمي كند. وقتي امر به معروف و نهي از منكر ترك شود و جلوي هجوم فساد گرفته نشود و كنسرت هاي موسيقي و جشن هاي مختلط در شهرهاي مختلف برگزار شود و به عنوان هنر و موسيقي، از هر بي هنري تجليل شود و از متدينين و مذهبي ها به عنوان خشنت طلب و متجحّر و با انواع تهمت ها تبليغ شود و آنان كه هشت سال دفاع مقدس را بر عهده داشتند و جسم و جان خود را در راه خدمت به مملكت و دين فدا كردند تحقير شوند، وضع جامعه بهتر از اين نمي شود.

در روايت از امام رضا(ع) از پيامبر(ص) آمده است: زماني كه امّت من امر به معروف و نهي از منكر را به يكديگر واگذار كنند، بدانند كه حوادث بدي از جانب خدا بر آنان واقع خواهد شد.[12]

باز رسول خدا(ص) فرمود: چگونه مي باشيد آن گاه كه زنانتان فاسد و جوان هايتان فاسق و تبهكار شوند و شما امر به معروف و نهي از منكر نكنيد؟ گفتند: يا رسول الله! آيا چنين خواهد شد؟ فرمود: آري، بدتر از اين خواهد شد. زماني پيش مي آيد كه به بدي فرمان دهيد و از خوبي ها نهي كنيد، و از آن بدتر زماني خواهد رسيد كه خوبي ها را زشت و ناشايست و بدي ها را زيبا و پسنديده بدانيد.[13]

رسول خدا(ص) فرمود: به راستي خداوند ويژگان و خاصّان را به گناهان همة مردم عامي عذاب نفرمايد تا آن كه اعمال زشت و منكر پيش رويشان عمل شود و آن ها با اين كه قدرت بر انكارش داشته باشند انكارش ننمايند.[14]

اميرالمؤمنين(ع) فرمود: هر كس نهي از منكر را (با قلب و زبانش) ترك كند، مرده اي ميان زندگان است.[15]

بنابراين وظيفة ما در برابر زشتي ها اين است كه در برابر آن ها موضع گيري كنيم و جلوي آن ها را بگيريم و لااقل قلباً راضي نباشيم، نه اين كه با آن ها هماهنگ شده و در جلسات آنان شركت كنيم. شركت در مجالس گناه انسان را تحت تأثير قرار مي دهد و انسان را از مسير انسانيت به سقوط مي كشاند.

قرآن مي فرمايد: ثم كان عاقبة الذين اساءوا السؤواي ان كذّبوا بايات الله و كانوا بها يستهزئون؛[16] سرانجام آنان كه به گناه اصرار مي ورزند، به تكذيب آيات خدا و مسخره كردن آن مي رسد.

مرحوم نراقي مي فرمايد: مبادا كسي فكر كند كه وزرو وبال گناه گريبان او را نمي گيرد. چنين چيزي نشدني است زيرا پيامبران از آثار ترك اولي مصون نماندند چه برسد به ديگران. البته چون خداوند پيامبران و اولياي خود را دوست دارد آن ها را در همين دنا زود گوشمالي مي دهد تا در آخرت آسوده باشند امّا كفار از اين نعمت محرومند. آنقدر به آن ها مهلت داده مي شود كه بر گناهان خود بيفزايند تا مستوجب عذاب بيشتر شوند.[17]

[12] آثار الصادقين، ج1، ص 121، به نقل از فروغ كافي، ج5، ص 59.

[13] همان، به نقل از وسائل، ج 6، ص 397.

[14] همان، ص 123، به نقل از محجه البيضاء، ج 4، ص 10.

[15] همان به نقل از وسائل، ج 6، ص 404.

[16] روم(30) آية 10.

[17] اخلاق عملي، ص 116، به نقل از جامع السعادات، ج 3، ص 48.



دفتر تبليغات اسلامي