معاشرت با آدم بي نماز اگر باعث هدايت او شود بسيار پسنديده است ولي اگر نه تنها تحت تأثير قرار نمي گيرد بلكه ممكن است شما را تحت تأثير قرار دهد، نبايد با او معاشرت كرد. در روايات از معاشرت و كمك كردن با بي نماز مذمت شده است. شكي نيست كه احسان و نيكي به معصيت كار هر گاه موجب تشويق او بر گناه باشد جائز نيست. اما اگر احسان و نيكي به او باعث تشويق بر نماز خواندن شود بايد به او احسان و نيكي كرد.2 دربارة مراعات يا عدم مراعات احكام نجاسات اگر شك در طهارت و نجاست او داشته باشيد بايد او و مالش را پاك محسوب كنيد. در صورت مكاتبة بعدي مشخصات كامل و شماره نامةارسال شده را قيد فرمائيد





2 توضيح المسائل، مسئلة 898؛ شهيد دستغيب، گناهان كبيره، ج 2، ص 190.







دفتر تبليغات اسلامي