خواهر گرامي! قهر و جدايي از برادر و خواهر ديني بر اساس روايات مذموم است. امام صادق(ع) از پيامبر(ص) فرمود: لاهجره فوق الثلاث؛ يشتر از سه روز قهر بودن جائز نيست.

علامه مجلسي درباره اين حديث گفته است: ظاهر اين حديث آن است كه اگر ميان دو برادر ايماني كدورت و ناراحتي پيدا شد و سرانجام به قهر و جدايي انجاميد، نبايد بيش از سه روز ادامه دهند. اما در آن سه روز براي قهر و جدايي گناهي نيست، چون سبب تسكين غضب و بد خلقي ميشود.(1)

باز از آن حضرت نقل شده است كه رسولخدا(ص) فرمود: هر دو مسلماني كه از هم ديگر قهر كنند و سه روز بر آن حالت بمانند و با هم آشتني نكنند، هر دو از اسلام بيرون روند و ميان آنان پيوند و دوستي ديني نباشد، پس هر كدام در دوستي سبقت بگيرند، در روز قيامت زودتر به بهشت خواهد رفت.(2)

اين حديث قهر بودن بيشتر از سه روز را باعث خروج از اسلام دانسته و پيامبر آن دو را مسلمان ندانسته است. اين بزرگترين عقوبت براي دو مسلماني است كه از هم ديگر قهر كنند.

امام صادق(ع) فرمود: تا وقتي كه دو مسلمان با هم قهر باشند، شيطان خوشحال و شاد است و هر وقت كه با يكديگر رفيق شدند، بند بند شيطان از هم جدا ميشود و فرياد ميزند: اي واي!.

اگر دو مسلمان، دو برادر ديني با هم قهر باشند، گر چه عباداتشان را درست انجام دهند، صحيح است،

ولي آيا مورد قبول خدا قرار ميگيرد؟

در مواردي كه هيچ كدام باهم صلح نميكنند، بايد ديگران واسطه شوند تا بين آنان كدورتها را بزدايند، اميرالمؤمنين(ع) در آخرن سفارشهاي خود به فرزندانش فرمود: شما و جميع فرزندانم و هر كس را كه پيام من به او ميرسد، سفارش ميكنم به تقواي الهي ونظم در امورتان و صلاح و دوستي بين يكديگر، زيرا از پيامبر(ص) شنيدم: صلاح ذات بين و ايجاد رفاقت بين دو نفر بهتر از اين است كه تمامي عمر به نماز و روزه مشغول باشند.(3)

پي نوشتها:

1 - اصول كافي، ج 4، ص 44 (با ترجمه).

2 - همان، ص 45.

3 - نهج البلاغه، نامه 47.





دفتر تبليغات اسلامي