جوهره، دختر هبة الله ابي الحسن؛ اين زن در بغداد سكونت داشته و از خانواده هاي معتبر و داراي علم و ادب بود و زنان را وعظ و نصيحت مي نمود، شيخ ابوالنجيب و ابووقت از او استماع و تحصيل حديث مي كردند.
عبدالرحيم بن ابوالنجيب او را در حباله ي نكاح خود درآورد، دختري از او متولد گرديد، به نام سيده كه او هم صاحب فضل و دانش بود، در سنه 604 هجري هنگام نماز عشا در حالي كه مصمم براي اتيان فريضه عشا بود به رحمت خدا پيوست.