جامي در نفحات الانس مي گويد: معازة العدويه از نزديكان رابعه ي عدويه است هميشه، قائم الليل و صائم النهار بود. او را گفته اند ضرر بسيار بر نفس خود مي زني.
گفت: هيچ ضرر نمي رسانم! خواب شب را به روز انداختم و خوردن روز را به شب. (1)