ابان بن تغلب مي گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: يابن رسول الله! چرا حضرت فاطمه ي زهرا، «زهراء» ناميده شدند. حضرت فرمود: به خاطر اين كه، روزي سه بار براي اميرالمؤمنين عليه السلام نورافشاني مي كرد: وقت نماز صبح، در حالي كه مردم در خواب بودند، جمالش نورافشاني كرده و سفيدي نورش به خانه هاي مردم در مدينه مي تابيد و ديوارها سپيد مي گشت و آنها تعجب كرده و خدمت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مي رسيدند و از آنچه ديده بودند مي پرسيدند، حضرتش ايشان را روانه ي منزل فاطمه عليهاالسلام مي كرد و آنها به منزل حضرتش آمده و مي ديدند كه حضرت در محراب عبادتش نشسته و نماز مي گزارد و نور جمالش از محراب ساطع است و (آن گاه) مي دانستند كه آن نوري كه ديده بودند، از نور فاطمه ي زهرا عليهاالسلام بوده است. و نيز هنگام نيمه ي روز، كه براي نماز آماده مي شد، جمال آن حضرت نور زردي پرتوافشاني مي كرد و در خانه هاي مردم مي تابيد و لباسها و رنگشان زرد مي شد، آنها خدمت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله رسيده و از آنچه ديده بودند، سؤال مي كردند و حضرتش آنها را به منزل فاطمه عليهاالسلام روانه مي كرد، مي ديدند كه حضرت در محراب عبادتش ايستاده و جمال آن حضرت - صلوات و رحمت خداوند بر او و پدر بزرگوار و شوهر و پسرانش باد - به نور زرد مي درخشد (و آن گاه) مي دانستند كه آن چه ديده بودند، از نور و جمالش بوده است. و نيز در هنگام آخر روز، كه آفتاب غروب مي كرد، صورت فاطمه عليهاالسلام سرخ شده و جمالش از شادي و به جهت شكر خداي تعالي به سرخي مي درخشيد و نور جمالش به خانه هاي مردم مي تابيد و ديوارها سرخ مي شد، آنان تعجب كرده و خدمت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله رسيده و از آن سوال مي كردند، حضرتش باز آنان را روانه ي منزل فاطمه عليهاالسلام مي كرد، مي ديدند آن بانوي بزرگوار نشسته و مشغول تسبيح و تمجيد و ثناي الهي است و نور جمالش به سرخي مي درخشيد و (آن گاه) مي دانستند كه آنچه ديده بودند، از نور جمال فاطمه عليهاالسلام بوده است. (1)