رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در قنوت نماز وتر مي فرمود: «اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ وَ عَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ وَ تَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَ بَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ وَ قِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَ لَا يُقْضَي عَلَيْكَ سُبْحَانَكَ رَبِّ الْبَيْتِ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ وَ أُومِنُ بِكَ وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ يَا رَحِيم ؛ (1)
بار خدايا! مرا در زمره ي كساني كه هدايت فرموده اي، هدايت فرما و مرا جزو كساني كه به آن ها عافيت بخشيده اي، قرار ده و در ميان كساني كه كار آن ها را بر عهده گرفته اي، سرپرستي نما و در آنچه به من بخشيده اي، بركت عنايت فرما و مرا از شر آنچه تقدير فرموده اي، حفظ كن كه فرمان فقط از آن تو مي باشد، و هيچ كس بر تو فرمان و حكم نمي راند، تو از هر عيب و نقصي پاك و منزه هستي. اي پروردگار كعبه! از تو آمرزش خواسته و به سوي تو باز مي گردم و به تو ايمان داشته و بر تو، توكل مي نمايم هيچ توانايي و نيرويي جز به تو برپا نيست، اي خداي مهربان.»