بي رغبتي و ترك نماز علل متعددي دارد؛ از جمله:

1- عدم آشنايي با فلسفه نماز.

2- احساس تحجر و عقب ماندگي (تحت تأثير تبليغات غرب و غربزدگان».

3- تنبلي و تن پروري.

4- مسامحه كاري.

5- احساس خودنمايي و رياكاري.

6- احساس بي فايده بودن نماز به علت گناهكار بودن.

7- تربيت نادرست خانواده.

8- محيط و اجتماع فاسد.

9- دوست فاسد.

10- برخوردهاي نامناسب افراد.

شخصي كه در خواندن نماز سستي مي كند و به آن بي رغبت



[ صفحه 53]



است، بايد به عوامل ياد شده توجه كند و سپس به درمان و برطرف كردن آن اقدام نمايد؛ مثلا اگر دوست فاسد، عامل ترك نماز است، بايد رابطه با او را كاملا قطع كند و اگر با فلسفه نماز آشنايي ندارد؛ به مطالعه و تفكر در اسرار و فلسفه هاي نماز بپزدازد. البته در هر مورد، بايستي درمان مناسب آن را به كار گرفت.