1. تأخير نماز از اول وقت آن، بدون عذر، موجب محروم ماندن انسان از فيوضات و پاداش هاي آن و عدم استفاده از بركات و آثار نماز اول وقت و تضييع و سبك شمردن نماز است.

امام صادق (ع) فرموده است: «كسي كه نمازها را بي سبب به تأخير اندازد و حدود آنها را حفظ نكند، فرشته اي نماز او را سياه و تاريك به آسمان برد؛ در حالي كه نماز با صداي بلند به



[ صفحه 140]



نمازگزار گويد: مرا ضايع كردي، خداي تو را ضايع كند؛ آن چنان كه مرا ضايع كردي» [1] .

2. تأخير نماز از اول وقت، موجب دوري انسان از رحمت و نظر لطف الهي است.

حضرت مهدي (عج) به يكي از مشتاقان ديدارش (زهري) كه به زيارت آن حضرت موفق شده بود، دوبار فرمود: «از رحمت خدا دور است كسي كه نماز صبح را چندان تأخير اندازد تا ستاره ها ناپديد شوند و نماز مغرب را به قدري تأخير اندازد تا ستاره ها ظاهر شوند» [2] .

3. نخواندن نماز در اول وقت، موجب جرأت و سلطه شيطان بر انسان مي شود.

رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) مي فرمايد: «شيطان هميشه از مؤمن مي ترسد، تا زماني كه بر نمازهاي پنجگانه محافظت دارد. اما هنگامي كه پنج وقت نماز را ضايع كرد، بر او جرأت پيدا مي كند و او را در گناهان بزرگ مي اندازد» [3] .

4. يكي ديگر از آثار شوم سستي و تهاون در نماز، محشور شدن با افراد دوزخي در قيامت



[ صفحه 141]



است.

پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) مي فرمايد: «كسي كه نمازهاي پنجگانه اش را با طهارت كامل در اول وقت به جا آورد، اين نماز در قيامت براي او نور و برهان است و كسي كه نمازش را ضايع كند (از جمله اول وقت نخواند)، با فرعون و هامان محشور خواهد شد» [4] .

5. نخواندن نماز در اول وقت، موجب محروم ماندن انسان از شفاعت پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) و امامان معصوم است.

حضرت رسول (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: «فرداي قيامت، شفاعت من به كسي كه نمازهاي واجب را از اول وقتش به تأخير افكند، نخواهد رسيد» [5] .



[ صفحه 145]