عواملي كه مي تواند عبادت و نماز را براي انسان لذت بخش كند، چند چيز است؛ از جمله:

1. قبل از عبادت انسان خود را مستعد و مهيا سازد؛ يعني، به خود تلقين كند كه: من درصدد نيايش و نماز هستم و مي خواهم با پروردگار خود مناجات كنم. پس سعي كند افكار متفرق را از ذهنش دور سازد.

2. حتي الامكان در وقت و حال مناسب نماز بخواند؛ يعني، با كسالت، خستگي و خواب آلودگي، وارد نماز نشود: «و لايأتون الصلاة الاوهم كسالي» [1] و «و لاتقربوا الصلاة و انتم سكاري حتي تعلموا ما تقولون» [2] .

3. در محيط پر سر و صدا و آشوب به نماز نايستد؛ بلكه محيط آرام و با فراغتي را انتخاب



[ صفحه 92]



كند.

4. در حين نماز مصمم بر مراقبت باشد و اگر احيانا افكار ديگري به او هجوم آورد، به محض توجه سعي كند خود را از دام آن افكار برهاند.

5. مهم تر از همه معرفت خود را نسبت به خداوند، جهان هستي و خود افزايش دهد تا حقيقت نماز بر او آشكار گشته و از گفت و گو با خداوند لذت ببرد.