نماز در پيشگاه خدا چه جايگاهي دارد و آيا با نماز مي توانيم به خدا بيشتر نزديك شويم؛ يا راه هاي ديگري براي اين هدف وجود دارد؟


نماز، جايگاه والا و ارزشمندي در نزد خدا دارد و اين عبادت، به دستور خود او و براي تقرب و نزديكي به او، به جاي آورده مي شود.

پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) فرموده است: «الا ان الصلاة



[ صفحه 61]



مأدبة الله في الارض قد هنأها لاهل رحمته في كل يوم خمس مرات [1] ؛ آگاه باشيد، نماز سفره، گسترده ي خدا در زمين است كه خداوند آن را روزي پنج بار براي اهل رحمتش، گوارا نموده است».

آن حضرت هم چنين مي فرمايد: «اگر عبادتي برتر از نماز بود، خداوند فرشتگان را به آن فرمان مي داد».

هيچ عملي از اعمال ديني و افعال عبادي، با نماز قابل مقايسه نيست. اگر تعاليم و دستورات دين را درجه بندي كنيم، نماز در بالاترين درجه و مرتبه تعاليم ديني قرار دارد.

نماز بهترين و مطمئن ترين راه، براي لقاي الهي و قرب به او است. براي رسيدن به حق و شاداب كردن روح عرفاني انسان، هيچ معجوني بهتر از نماز يافت نمي شود و براي روح انسان شيفته، هيچ غذايي سازگارتر و سرشارتر از نماز وجود ندارد.

معجون شفابخش دل ها، نماز است كه وسيله تقرب به خدا است: «الصلاة قربان كل



[ صفحه 62]



تقي» [2] و بهترين موضوع مي باشد: «الصلاة خير موضوع» [3] به وسيله ي همين فريضه، مي توان بالاترين درجات كمال را پيمود و اين بهترين و جامع ترين ابزار پرواز است كه كامل تر از آن، متصور نيست. محور اصلي در حركت به سوي خدا، نماز است و در فرهنگ اسلامي، از چيزي به جز نماز، به عنوان معراج مؤمن ياد نشده است. پس در نماز نه تنها مي توان بزرگي و عظمت خدا را درك كرد و معرفت و شناخت خود را از او بالا برد؛ بلكه مي توان به او قرب و نزديكي پيدا كرد و عزيز درگاه الهي شد. امام كاظم (ع) مي فرمايد: «بهترين چيزي كه بنده بعد از شناخت خدا، به وسيله ي آن به درگاه الهي تقرب پيدا مي كند، نماز است» [4] .

البته اين مسأله در ساير عبادات و اعمال نيز وجود دارد (مثل حج، روزه و...)؛ اما نماز ويژگي ها، خصايص و زيبايي هاي خاص خود را دارد.

براي مطالعه بيشتر در اين زمينه ر. ك:

1. اسرار الصلاة، ميرزا جواد ملكي تبريزي



[ صفحه 63]



2. سر الصلاة، امام خميني.

3. اسرار الصلاة، شهيد ثاني


پاورقي

[1] مستدرك الوسائل، ج 1، ص 170.

[2] الكافي،ج 3، 265.

[3] وسائل الشيعه، ج 5، 247.

[4] تحف العقول، ص 391.


بازگشت