بي رغبتي و ترك نماز علل متعددي دارد؛ از جمله:

1. عدم آشنايي با فلسفه نماز؛

2. احساس تحجر و عقب ماندگي (تحت تأثير تبليغات غرب و غربزدگان)؛

3. تنبلي و تن پروري؛

4. مسامحه كاري؛

5. احساس خودنمايي و رياكاري؛



[ صفحه 46]



6. احساس بي فايده بودن نماز به علت گناهكار بودن؛

7. تربيت نادرست خانواده؛

8. محيط و اجتماع فاسد؛

9. دوست فاسد؛

10. برخوردهاي نامناسب افراد.

شخصي كه در خواندن نماز سستي مي كند و به آن بي رغبت است، بايد به عوامل ياد شده توجه كند و سپس به درمان و برطرف كردن آن اقدام نمايد؛ مثلا اگر دوست فاسد، عامل ترك نماز است، بايد رابطه با او را كاملا قطع كند و اگر با فلسفه نماز آشنايي ندارد؛ به مطالعه و تفكر در اسرار و فلسفه هاي نماز بپردازد. البته در هر مورد، بايستي درمان مناسب آن را به كار گرفت.