نماز قصر تخفيفي براي مسافر است؛ چرا كه



[ صفحه 35]



شخص مسافر، نوعا گرفتاري هايي دارد كه ذهنش به آن مشغول است و بايستي بدان بپردازد. پس سختي سفر و استفاده از فرصت، دو حكمت اصلي براي نماز مسافر است.

ممكن است تصور شود در زمان هاي گذشته، سفر داراي مشكلات متعددي بود كه اكنون از آن خبري نيست (مسافرت پياده و يا با حيوان)؛ ولي اكنون كه وسايل پيشرفته و آسان وجود دارد، ديگر نماز مسافر چه مصلحتي دارد كه شكسته باشد؟!

هر چند امروزه وسايل سفر راحت شده؛ ولي در عين حال، فشارهاي عصبي و فرصت هاي محدود، جايگزين آن شده است. براي نمونه شخصي كه با هواپيما مسافرت مي كند، گرچه با سريع ترين و راحت ترين وسيله به سفر مي رود؛ ولي چند دقيقه تأخير، مي تواند مانع سفر او شود. علاوه بر اين كه شرايط هر زمان را با مجموع ويژگي هاي همان عصر بايد سنجيد؛ نه با اعصار گذشته و آينده. امروز نيز سفر كاري است كه با فشارهاي عصبي و



[ صفحه 36]



زحمت همراه است؛ چنان كه در گذشته مشكلاتي از نوع ديگر داشته است. بنابراين در زمان حاضر نيز مصلحت براي تخفيف وجود دارد.