هنگامي كه امام حسن (عليه السلام) مي خواست نماز بخواند، بهترين لباسهايش را مي پوشيد. از او پرسيدند: «آقا! چرا بهترين لباس خود را مي پوشيد؟»

امام گفت: «خداوند زيباست و زيبايي را دوست دارد. به همين خاطر من لباس زيبا را براي راز و نياز با پروردگارم مي پوشم.»

در وقت خواندن نماز، لباس نمازگزار بايد پاك و حلال باشد. بهتر است لباس نمازگزار، سفيد و پاكيزه باشد و بوي خوش بدهد.

امام صادق (عليه السلام) هميشه جاي سجده ي پدرش را از بوي خوش آن مي شناخت. «عبدالله بن حارث» نقل مي كند: «امام سجاد (عليه السلام)، هميشه در سجاده اش عطر داشت و هر گاه مي خواست نماز بخواند، از آن استفاده مي كرد.»

از امام صادق (عليه السلام) نقل شده است: «پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله، شيشه ي عطري داشت كه هر گاه وضو مي گرفت، از آن استفاده مي كرد. سپس از خانه بيرون مي رفت



[ صفحه 27]



و مردم از بوي خوش مي فهميدند كه پيامبر از آنجا رد شده است.»

پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: «اگر كسي گل به برادر مؤمن خود هديه كرد، نبايد آن را رد كند، چرا كه گل از بهشت است.»