گل اميد: سيد فاخته فرقاني
در دل شب گل اميد شكفت
در دلم غنچه ي خورشيد شكفت
جلوه مي كرد خدا در دل من
بر لبم سوره ي توحيد شكفت
[ صفحه 175]
تا كه تكبير زدم در دل شب
گلي از گلشن ناهيد شكفت
دل من نافله ي شب مي خواند
زهره تا حال مرا ديد شكفت
نرگس چشم من از شوق خدا
شبنم از ديده چو باريد شكفت
شد نماز شب من پرتو نور
شب سرآمد، گل خورشيد شكفت
[ صفحه 176]