وقت است تا دوباره خدا را صدا كنيم

دستي به آسمان اجابت رها كنيم



راهي زگرمسير سجود و نماز عشق

بر قلب هاي يخ زده خويش وا كنيم



سجاده اي ز نور بينداز هر سحر

تا ركعتي به آينه ها اقتدا كنيم





[ صفحه 66]





از نسل آسماني پرواز مي شويم

زنجير خاك را اگر از خود جدا كنيم



تا كوچه هاي سبز شكفتن نگاه كن

راهي نمانده است توقف چرا كنيم



اينجا ميان پنجره ها نور مي وزد

وقت است تا دوباره خدا را صدا كنيم





[ صفحه 67]