نغمه ي داود برخيزد زگلبانگ نماز

يا كه آواز بلال آيد زاقصاي حجاز؟



گنج مقصود است اين يا درج معني را گهر؟

آيه ي عشق است اين يا آفرينش را طراز؟





[ صفحه 45]





تا مؤذن خواند از گلدسته ها آواز عشق

يك گلستان غنچه ي توحيد شد در سينه، باز



جامه دل پاك كن، صافي شو از آلودگي

پس فضاي جان مصفا كن پي راز و نياز



تا رسي در كوي وصلش پاي جان در راه نه

دامن او تا بگيري دست همت كن دراز



در حريم خلوت دلدار تا يابي حضور

رو وضو با شبنم اخلاص و آب ديده ساز



در ركوع و در سجود و در قيام و در قعود

هر كجا پيدا بود لطف خداي كارساز





[ صفحه 46]