رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمودند:

يا اباذر ما من رجل يجعل جبهتة في بقعة من بقاع الارض الا شهدت له بها يوم القيامة. [1] .

اي ابوذر! هيچ شخصي پيشانيش را براي سجده ي پروردگار خود، بر زمين نمي نهد مگر كه آن زمين به روز رستخيز، گواه سجده اش خواهد بود.

از آن روي كه زمين، گواه نماز نمازگزار است، توصيه كرده اند كه شخص، در مكان هاي مختلف، نماز بگزارد تا قطعات بيشتري در زمين گواه نماز وي باشد [2] و از آنجا كه (بقعه)، پاره زميني است كه از زمين هاي اطراف خود، ممتاز است، مفهوم سخن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين است كه هر زميني كه بر آن نماز بگزارند داراي شرافت و امتياز خواهد شد، هم چنين از اين سخن، مي توان بدست آورد كه شرافت زمين نمازخانه و مسجد تا چه پايه است.