در پيامي كه آيت الله خامنه اي، رهبر انقلاب اسلامي ايران به اولين اجلاسيه ي نماز فرستاده اند، آمده است:«هيچ وسيله اي مستحكم تر و دائمي تر از نماز براي ارتباط ميان انسان با خدا نيست. مبتدي ترين انسان ها رابطه ي خود را با خدا به وسيله ي نماز آغاز مي كنند و برجسته ترين اولياي خدا نيز بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز مي جويند. اين گنجينه ي ذكر و راز را هرگز پاياني نيست و هر كه با آن بيشتر آشنا شود، جلوه و درخشش بيشتري را در آن مي يابد.

كلمات و اذكار نماز، هر يك خلاصه اي است كه به بخشي از معارف دين اشاره مي كند و به طور مكرر و پي در پي آن را به ياد نمازگزار مي آورد. نمازي كه با تدبير در معاني و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روز به روز با سعادت آشناتر و به آن وابسته تر مي سازد. نورانيت نماز، راز و رمزهاي آن، درس هايي كه در آن گنجانيده شده و اثر آن در ساختن فرد و جامعه؛ چندان نيست كه بتوان در مقالي كوتاه از آن سخن گفت بلكه چنان نيست كه بي خبري چون من بتواند از اعماق آن خبر آورد.

آن چه من با قلم قاصر و معرفت ناچيز خود مي گويم، آن است كه مردم ما و



[ صفحه 153]



جامعه ي ما و بخصوص جوانان ما كه اكنون بار امانت سنگيني را بر دوش گرفته اند، بايد نماز را منبع قدرتي لايزال بدانند و در برابر جبهه ي فساد و بي عدالتي و كجروي كه امروزه بشريت را تهديد مي كند، از نماز و ياد خدا نيرو بگيرند. ميدان مبارزه اي كه امروز پيش روي ماست، ما را به تكيه گاه مستحكم ذكر خدا و اميد و اعتماد به او بيش از هميشه و بيش از همه محتاج مي سازد و نماز آن چشمه ي جوشاني است كه اين اميد و اعتماد و قدرت معنوي را به ما مي بخشد.

نماز با حضور و با توجه، نمازي كه از ياد و ذكر خدا سرشار است، نمازي كه آدمي در آن با خداي خود سخن مي گويد و به او دل مي سپارد، نمازي كه والاترين معارف اسلام را پيوسته به انسان مي آموزد، چنين نمازي انسان را از پوچي و بي هدفي و ضعف مي رهاند، افق زندگي را در چشمش روشن مي سازد، به او همت و اراده و هدف مي بخشد و دل او را از ميل به كجروي و گناه و پستي نجات مي دهد. از اين روست كه نماز در همه ي حالات، حتي در ميدان نبرد و در سخت ترين آزمايش هاي زندگي، اولويت خود را از دست نمي دهد. انسان هميشه به نماز محتاج است و در عرصه هاي خطر محتاج تر». [1] .