جلال الدين، عبدالرحمن سيوطي از تميم دارمي از رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) روايت كرده است كه فرمودند:

اول ما يحاسب به العبد الصلاة ثم سائر الاعمال. [1] .

و نيز از آن حضرت روايت كرده است كه:

اول ما يحاسب به العبد طهوره فأن حسن طهوره فصلاته كنحو طهوره و ان حسنت صلاته فسائر عمله كنحو صلاته. [2] .

نخستين چيزي كه بنده به آن محاسبه مي شود، طهارت است. اگر طهارتش صحيح و نيكو بود، نماز او؛ همانند پاكي اوست و اگر نماز وي صحيح و نكوست، اعمال ديگرش چون نماز خواندن اوست.

امام علي (عليه السلام) در نامه ي بيست و هفتم نهج البلاغه، خطاب به محمد بن ابي بكر، رضي الله عنه، مي نويسند:

صل الصلاة لوقتها المؤقت لها و لا تعجل وقتها لفراغ و لا تؤخرها عن وقتها



[ صفحه 140]



لاشتغال و اعلم ان كل شي ء تبع لصلاتك

نماز را در وقت تعيين شده اش بجاي آور، نه آن را به خاطر بيكاري و آسودگي، پيش از وقت بخوان و نه به خاطر اشتغال، به واپس انداز و توجه داشته باش كه هر كارت تابعي از نماز توست.

اگر در نمازت وقت شناس باشي در اعمال ديگر نيز موقع شناس خواهي بود، اگر نمازت را درست بجاي آوري، اعمال ديگرت را هم به درستي به انجام خواهي رساند و اگر در نمازت اخلاص ورزيدي، اعمال ديگرت خالصانه خواهد بود. و اگر نمازت قبول شود، اعمال ديگرت پذيرفته خواهد شد و اگر نماز تو برگردد كارهاي ديگرت مردود خواهد بود.

و آورده اند كه امام باقر (عليه السلام) فرمودند:

اول ما يحاسب به العبد الصلوة فأن قبلت قبل ما سواها. [3] .

نخستين چيزي كه بنده را به آن محاسبه مي كنند، نماز است. اگر نمازش قبول شود، اعمال ديگرش را بپذيرند و اگر رد شود، كارهاي ديگرش را نپذيرند.