قلبي كه با زنجير كفر و هوي و هوس بسته باشد، از سفرهاي روحاني و معنوي باز مي ماند اما نماز حقيقي آن را از اسارت، نجات مي بخشد و قادر مي كند كه از زندان ملك به عالم ملكوت برآيد و در آن به سير و سفر بپردازد.

خداي تعالي، فرمود:

افلا يتدبرون القران ام علي قلوب اقفالها. [1] .

آيا در حقايق قرآني، انديشه نمي كنند يا بر دل هايشان قفل است.

و به راستي كه تدبر نكردن در آيات تكويني و تشريعي پروردگار، لجاجت و سرسختي در برابر حق و حقيقت، رد كردن تعاليم عالي اسلام، ارتكاب گناهان، بي توجهي به ذات اقدس حضرت حق، قطع ارتباط با خدا و انكار او، همگي نشانه هاي بسته بودن درهاي قلب و انديشه است و نماز حقيقي را بايد كليد دل دانست زيرا قوي ترين وسيله ي ارتباط با خدا، بازدارنده از گناهان و گشاينده ي دل ها به سوي خدا و عوالم غيب است. هم به انسان، شرح صدر؛ يعني قدرت شناخت، دانش و بينش حقيقي، اخلاص، خلق و خوي نيك و آزادي روح و انديشه مي بخشد و هم غم و اندوه را مي زدايد و دل را مي گشايد.



[ صفحه 138]