نماز حقيقي، موجب نجات كلي و همه جانبه است. انسان را از آفت ها، آسيب ها و فرجامهاي ناگوار رها مي سازد و باب رحمت يزدان را به رويش مي گشايد. در زمينه ي رهايي بخشي نماز، حداقل به موارد زير بينديشيد و چنان چه به صحت آن معترف شديد بر وجوب و فضيلت اين سرود زيباي رهايي، مهر تأييد زنيد و بكوشيد كه از نمازگزاران واقعي باشيد:

1- رهايي از تنبلي فكري و ضعف عقلي در شناخت بزرگترين حقايق هستي به ويژه هستي كردگار.

2- رهايي از تنبلي جسمي و تن پروري.

3- رهايي از بي انضباطي و نداشتن يك برنامه ي منظم در طول زندگي.

4- رهايي از حواس پرتي، بي توجهي و بلاهت.

5- رهايي از ناسپاسي، حق پوشي و حق كشي.

6- رهايي از دوستي و همراهي با مغضوبان و گمراهان.

7- رهايي از كبر و خودبيني.

8- رهايي از عصبيت و نژادپرستي.

9- رهايي از تفرقه و پراكندگي.

10- رهايي از تنهايي و جدايي از مردم.

11- رهايي از نفاق و دورويي.

12- رهايي از غضب ها و شهوت ها.

13- رهايي از آرزوهاي دور و دراز.

14- رهايي از تملق و چاپلوسي.

15- رهايي از پرستش بت ها و مردم پرستي.



[ صفحه 134]



16- رهايي از خرافه و جهل.

17- رهايي از حسادت و خودآزاري.

18- رهايي از حرص و بخل.

19- رهيدن از همه ي صفات زشت و نامطلوب و برخورداري از خصال خداپسند.

20- رهايي از انواع گناه و تباهي.

21- رهايي از بسياري از مرض هاي جسماني و روحاني.

22- رهايي از معيشت سخت.

23- رهايي از اشرار و مرتبط شدن با نيكان.

24- رهايي از اسارت بيگانگان.

25- رهايي از زندان تن.

26- رهايي از حصار جهان ماده و متصل شدن به عالم ملكوت.

27- رهايي از خود و پيوند با خدا.

28- رهايي از خشم و سخط پروردگار.

29- رهايي از سختي جان كندن.

30- رهايي از عذاب عالم برزخ.

31- رهايي از كوري روز رستاخيز و عذاب يوم الحساب.

32- رهيدن از نار و رسيدن به خوشبختي ابدي.

خداي تعالي، فرمود:

و اقيموا الصلاة و اتوا الزكوة و اطيعوا الرسول لعلكم ترحمون. [1] .

نماز را بپا داريد، زكات را بپردازيد و از فرستاده ي خدا فرمان ببريد باشد كه مورد رحمت او شويد.

و در جاي ديگر فرمود:

... فاقيموا الصلوة و اتوا الزكاة و اعتصموا بالله هو مولاكم فنعم المولي و نعم



[ صفحه 135]



النصير. [2] .

نماز را بپا داريد، زكات را بپردازيد و به خدا متوسل شويد. او دوستدار و سرپرست شماست بهترين ياريگر و سرپرست.

و فرمود:

و المؤمنون و المؤمنات بعضهم أولياء بعض يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و يقيمون الصلاة و يؤتون الزكاة و يطيعون الله و رسوله أولئك سيرحمهم الله ان الله عزيز حكيم. [3] .

برخي از مؤمنان، دوستان بعضي ديگرند، به كار نيك فرمان مي دهند، از زشتي و پليدي باز مي دارند، نماز را بپا مي دارند، زكات را مي دهند و از خدا و فرستاده ي او فرمان مي برند. زودا كه آنان مورد رحمت حضرت حق واقع شوند. همانا كه خدا كاردان پيروز است.

رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) به ابوذر فرمودند:

يا اباذر، ما دمت في الصلوة فأنك تقرع باب الملك و من يكثر قرع باب الملك يفتح له. [4] .

اي اباذر! تا هنگامي كه در حال نماز بسر مي بري، در خانه ي پادشاه جهان را مي كوبي و آن كه درب خانه ي فرمانرواي هستي را زياد بكوبد، مطمئناً، در به رويش گشوده خواهد شد.