درباره ي مشروعيت نماز استسقا به دو آيه از قرآن مجيد استناد كرده اند كه يكي مدني و ديگري مكي است اما تأييدي كه از سنت براي آن وجود دارد، در مدينه واقع شده است:

در يكي از سال هاي پس از هجرت، مردم مدينه، گرفتار خشكسالي و قحطي شدند و از پيغمبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) تقاضاي دعاي نزول باران كردند.

فرستاده ي خدا، فرمودند: «مردان، زنان و كودكان، به مصلي بروند و جانوران اهلي را هم به همراه خود ببرند. آن گاه نماز استسقا را با آنان به جماعت خواندند و از خدا درخواست نزول رحمت كردند.»

ديري نگذشت كه ابرها به هم پيوستند و فرو باريدند و بارش، يك هفته ادامه يافت تا آنجا كه بيم ويراني رفت و مردم از آن حضرت درخواست دعا براي قطع باران كردند و دعاي دوم رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) هم به اجابت پيوست. [1] .