از اصحاب معروف ائمه ي و از اركان حديثي شيعه شمرده مي شود. منابع حديثي ما به بركت احاديثي كه او و امثال او نقل كرده اند، پربار است. محمد بن ابي عمير تبحرش در مسائل ديني و نقل احاديث اسلامي است.

فضل بن شاذان كه خود نيز از بزرگان اصحاب ائمه بوده و قبر مباركش در نيشابور است مي گويد: روزي وارد عراق شدم و ديدم كه فردي به ديگري مي گويد: تو عائله مندي ! و لازم است براي تأمين هزينه زندگي خود، كار كني، چرا اين قدر سجده هايت را طولاني مي كني؟ اگر به اين صورت ادامه دهي چشمانت نابينا مي شود! او همچنان به سخنان و نصايح خود ادامه مي داد كه فرد ديگر در جواب او گفت: واي بر تو! اگر بر اثر طول سجده كسي نابينا مي شد، بايد ابن ابي عمير نابينا مي شد، زيرا او بعد از نماز صبح به سجده مي رفت و گاهي تا هنگام اذان ظهر در حال سجده بود. [1] .



[ صفحه 318]