پيامبر اسلام در خطبه اي نسبتا طولاني مي فرمايد:

ان الله تبارك و تعالي فرض عليكم الجمعه فمن تركها في حياتي او بعد موتي استخفافا بها او جحودا لها فلا جمع الله شمله و لا بارك له امره الا و لا صلاة له الا و لا زكاة له الا و لاحج له الا و لاصوم له الا و لابرله حتي يتوب [1] .

«خداوند نماز جمعه را بر شما واجب نمود، هر كس در زمان حيات و يا پس از مرگ من بر اثر سبك شمردن و يا انكار كردن، آن را ترك نمايد، امور و كارهاي او روبراه و با بركت نمي گردد. آگاه باشيد! نماز و زكات و حج و روزه و كار خيرش به درد نمي خورد، مگر اينكه توبه نمايد.»



[ صفحه 144]



بديهي است عدم شركت در نماز جمعه بدون عذر موجه، بيانگر بي اعتنايي و عدم توجه به اين فريضه ي بزرگ الهي است كه خود نوعي استخفاف نماز است و مسلماني كه حاضر نيست يكي دو ساعت وقت خود را صرف اقامه ي نماز جمعه نمايد، در حقيقت، اهميتي براي آن قائل نشده و لازم است توبه نمايد.

چنين شخصي كه حاضر نيست فرصت كوتاهي را براي اقامه ي اين فريضه ي بزرگ الهي منظور نمايد، تنبلي نموده، يا فكر مي كند به كارهاي او لطمه اي وارد مي شود، بنابر فرمايش پيامبر كارهاي او راست و درست نمي گردد، امور او جمع و جور نمي شود و با وجود تلاش بسيار، كار و اندوخته اش بركت ندارد و كارهاي خير او از قبيل نماز و روزه و حج و زكات اعمال كامل و ناب و جانانه اي نخواهد بود، مگر زماني كه دست از اين كار خود بردارد و توبه نمايد.