از موارد اتمام نماز و اقامه ي آن ايجاد حالت رغبت و تمايل به مناجات، راز و نياز با خدا و گفت وگو با خدا در نمازگزار است.(و الرغبة الي الله في مناجاته) [1] .

هر وقت مي خواهي با خدا صحبت كني نماز بخوان، و آن گاه كه مي خواهي خدا با تو سخن بگويد، قرآن بخوان. به راستي اگر مايل هستي با خدا گفت وگو داشته باشي و مناجات كني، پس چرا اين قدر نماز را با سرعت مي خواني و تمام مي كني! مگر از سخن گفتن با او لذت نمي بري!

بنابراين از مجموع احاديث ياد شده در مي يابيم كه در بعد فردي، اقامه ي نماز يعني انجام صحيح واجبات نماز، اقامه ي نماز يعني مراعات حدود نماز و شرايط آن، اقامه ي نماز يعني دقت و تمركز حواس در نماز، اقامه ي نماز يعني رعايت خشوع و خضوع، اقامه ي نماز يعني توجه به معاني بلند آنچه از آيات و اذكار در نماز خوانده مي شود و اقامه ي نماز يعني تلاش در جهت برپايي نمازي كه مورد عنايت و رضايت پروردگار باشد.