علامه فتال نيشابوري كه در اوائل قرن ششم هجري به شهادت رسيده است مؤلف اين كتاب مي باشد و علاّمه مجلسي، جلالت شأن مؤلف را تاييد نموده و اين كتاب را يكي از منابع بحارالانوار معرفي مي نمايد [1] .

روضة الواعظين به زبان عربي است و با مقدمه سيد محمد مهدي فرزند سيدحسن خرسان در نجف اشرف به وسيله مكتبه ي حيدريه در سال 1386 ه.ق بچاپ رسيده و سپس به وسيله «منشورات رضي» قم، افست شده است؛ اين چاپ به قطع وزيري و دو جلد آن جمعاً داراي 516 صفحه است و در مقدّمه اش زندگاني مؤلف به طور مشروح آمده است.

جلد اوّل اين كتاب در اصول دين و جلد دوم در فروع دين و اخلاق اسلامي است، صفحات جلد دوّم دنباله شماره هاي جلد اوّل است و جمعاً داراي 516 صفحه است و در مقدّمه اش زندگاني مولف به طور مشروح آمده است.

جلد اوّل اين كتاب در اصول دين و جلد دوم در فروع دين و اخلاق اسلامي است، صفحات جلد دوم دنباله شماره هاي جلد اوّل است، جمعاً تحت عنوان يكصد مجلس، مطالب كتاب بيان شده است.

در جلد دوم ص 312 فصلي درباره ي فضائل اذان و در صفحه ي 315 مجلسي درباره ي نماز ومجلس ديگري درباره ي فضائل نماز شب دارد و اينك چند سطري از مطالب آنرا ذيلاً ترجمه مي كنيم:



[ صفحه 147]



حضرت امام صادق(ع) فرمود: «زمستان، بهار مؤمن است زيرا بلندي شب هاي آن براي شب خيزي و كوتاهي روزهاي آن براي روزه مناسب و مساعد است» [2] .

امام ششم فرمود: «كسي كه نمازهاي واجب خود را با مراعات شرائط آنها در اول وقت بجاي آورد فرشته اي كه مامورآن است نماز را در حالي بالا مي برد كه سفيد (درخشان) و پاكيزه است و نماز خطاب به صاحبش مي گويد: همانطوري كه تو مرا محافظت كرده اي خدا تو را حفظ كند، كسي كه بدون مراعات شرائط و بعد از گذشتن وقت آن را بجاي آورد نماز در حالي بالا مي رود كه سياه و تاريك است و فرياد مي زند كه مرا ضايع كردي خدا تباهت سازد» [3] .

امام باقر(ع) فرمود: «مردي داخل مسجد شد و در حالي كه رسول خدا(ص) در آنجا بود نماز را با شتاب تمام و سجده هاي بسيار كوتاه بجاي آورد. پس رسول خدا فرمود: اين مرد (بجاي سجده ي نماز) مانند كلاغ نوك زد (نك زد) و اگر بر همين حال از دنيا برود (و توبه و اصلاح نكند) در غير دين اسلام وفات يافته است» [4] .

حضرت امام صادق(ع) در آستانه ي وفات خود دستور داد كه تمام خويشانش را احضار نمايند و سپس خطاب به آنها فرمود: «شفاعت ما به كسي كه نماز را سبك شمارد، يقيناً نخواهد رسيد» [5] .

حضرت امام رضا(ع) فرمود: «به نماز شب اهمّيّت بدهيد و آنرا لازم شماريد



[ صفحه 148]



زيرا اگر بنده اي (از بندگان خدا) در آخر شب برخيزد و هشت ركعت نماز شب و دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر بجاي آورد و در قنوت نماز وتر هفتاد مرتبه استغفار نمايد، از عذاب قبر و عذاب آتش قيامت، در امان خدا خواهد ماند و بر مدت عمرش افزوده خواهد شد و معيشتش گشايش خواهد يافت و اين را هم بدانيد كه خانه هائي كه در آنها نماز شب خوانده مي شود، در نظر اهل آسمان مانند ستارگان پرنور مي درخشند» [6] .