شيخ عبدالنبي تويسركاني كتابي به نام «لئالي الاخبار» تأليف كرده است. از ظاهر نامش چنين بنظر مي آيد كه اين كتاب به منظور جمع اخبار نوشته شده است ولي همان گونه كه در مقدمه كتاب تذكر داده است، مؤلف به منظور تعليم اخلاق اسلامي و نشان دادن راه تصفيه قلب و طريق تهذيب نفس آنرا جمع آوري نموده است احاديث و قصص را با بياني شيرين بهم آميخته و از مجموعه ي آنها، مواعظ مؤثري ساخته است.

و چون منظورش استفاده ي اخلاقي بوده، از ذكر تمام اساتيد روايات و غالب منابع آنها صرفنظر نموده است، اگر از پاره اي مطالب ضعيف آن چشم پوشي شود مي توان گفت كه - همان گونه كه خود مؤلف معتقد است - بمقصود رسيده و كتاب مؤثري در اين باب نوشته است.

اين كتاب به زبان عربي است و داراي ده باب مي باشد كه در طيّ آنها عوامل بيداري از غفلت و آداب «تزكيه ي نفس» و آن چه مي توان در اين راه از آن مدد گرفت بالاخره درباره ي مرگ و برزخ و بهشت و جهنّم توضيح داده است.

«لئالي الاخبار» در ذيقعده سال 1313 ه. ق به پايان رسيده و كتابت آن در سال 1320ه. خاتمه يافته است، از سال 1318 بموازات پيشرفت كتابت آن به چاپش اقدام شده و در سال 1320 از چاپ درآمده است، پس از تصحيحِ مؤلف، غلطنامه اي به آن افزوده شده است.

اين كتاب براي اوّلين بار به وسيله ي مرحوم محمد رحيم در حدود هفتصد



[ صفحه 105]



صفحه به قطع رحلي به چاپ رسيد، اخيراً در پنج جلد به قطع وزيري تجديد چاپ شده است.

باب هشتم كتاب در فضيلت نماز است كه در حدود هفتاد صفحه [1] از آن كتاب را فرا گرفته است و موضوعات آن به ترتيب زير است: تشويق و ترغيب به نماز، نماز اول وقت، اسرار و خواص نماز، علاج وسوسه ها، حضور قلب و معني آن، كيفر كسي كه نماز را سبك شمارد و يا نسبت به آن كاهلي نمايد، عجب و ريا (دو آفت بزرگ نماز)، فضيلت نماز شب، تعقيبات نماز، ذكر و دعا و فضيلت سجده و مسجد، ثواب اذان و اقامه؛ اينك چند سطري از آنرا ترجمه مي كنيم:

«امام صادق(ع) فرمود: «هنگامي كه نمازگزار به نماز مي ايستد، رحمت الهي از آسمان تا زمين او را فرا مي گيرد و فرشتگان او را احاطه مي كنند و يكي از آنها مي گويد: اگر اين نمازگزار مي دانست كه چه شكوه و احترامي دارد، از حالت نماز خارج نمي شد». امام باقر(ع) از رسول خدا(ص) روايت مي كند كه «هنگامي كه بنده ي مؤمن به نماز مي ايستد خداوند به نظر رحمت به وي مي نگرد و سايه ي لطفش را بر سرش مي افكند (از آسمان تا بالاي سرش)، فرشتگان او را از محل ايستادنش تا آسمان درميان مي گيرند و خدا فرشته اي را مأمور مي كند كه بالاي سرش ايستاده بگويد: اي نمازگزار اگر مي دانستي كه مورد توجّه چه كسي هستي و با چه كسي راز و نياز مي كني، هرگز از حال نماز خارج نمي شدي» [2] .

مؤلف براي نماز بيش از چهل فائده و خاصيّت ذكر مي كند كه اينك به عدد



[ صفحه 106]



چهارده معصوم چهارده تا از آنها را ذكر مي كنيم:

نماز، چراغ فروزنده ي قلب - روشن سازنده ي قبر، آرام بخش بدن، مونس روح انسان، شفاعت گر نمازگزار، دور سازنده ي آتش دوزخ، كليد در بهشت، بهترين لباس معنوي، روشنائي بخش در روز جزا، مايه ي اجابت دعا، وسيله ي قبول شدن اعمال، زينت بخش مسلمان، ستون دين، انگيزه ي استغفار فرشتگان براي نمازگزار مي باشد.