مولي محمد مهدي نراقي، متوفاي سال 1209 ه. ق يكي از دانشمندان بزرگ شيعه است كه علاوه بر تبحر در فقه و اصول، در فلسفه و رياضيات و پاره اي از علوم ديگر هم وارد بوده است.

يكي از تأليفات او درباره علم اخلاق است كه «جامع السعادات» نام دارد، اخيرا در سه مجلد در مطبعه نجف اشرف چاپ شده است (1365 ه ق - 1956 ميلادي) جلد سوم اين كتاب در آخرين قسمت درباره ي صفت «فسق» و ضد آن كه اطاعت است بحث نموده و از مصاديق عبادت: طهارت، صلوة، ذكر و دعا، تلاوت قرآن و... را نام برده و هر كدام را در ضمن مقصدي شرح داده است و «مقصد ثاني در صلوة» مي باشد [1] و مقصد سوم درباره ذكر دعا و خاتمه اش در زيارت مشاهده مشرفه است [2] .

از جمله تاليفات علامه نراقي مي توان كتابهاي زير را نام برد:

1- «مستند الشيعه» (في احكام الّشريعه)



[ صفحه 79]



2- لوامع الاحكام

3- التحفه الرضويه (في المسائل الدينيه)

4- تجريد الاصول

5- انيس التجار (در مسائل داد و ستد)

6- رسالة في علم الحساب

7- انيس المجتهدين (در اصول فقه) و... [3] .

كتاب جامع السعادات نراقي از تاليفات كم نظير در علم اخلاق است و قلمي روان و شيرين دارد، از خلال جملات آن، روح پاك و علو مقام معنوي مؤلف درك مي شود.

و اينك براي آشنائي و در عين حال تبرك و تيمن مقداري از آنرا ترجمه مي كنيم [4] .