«عمرو بن حمق» از اصحاب پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و از ياران شجاع و مخلص علي عليه السلام بود كه سرانجام توسط دژخيمان معاويه دستگير شد و در زندان



[ صفحه 111]



موصل زنداني گرديد، سرش را بريدند و نزد معاويه هديه بردند.

او هنگام جواني براي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم آب برد، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم آن را آشاميد و سپس اين دعا را در حق او كرد: «اللهم امتعه بشبابه؛ خدايا! او را از جواني بهره مند كن.»

اين دعا آن چنان در حق او به استجابت رسيد كه هشتاد سال از عمرش گذشت، در عين حال موي سفيد در سر و صورت او ديده نشد.

او روزي به حضور امام علي عليه السلام آمد، امام ديد چهره ي او زرد شده، پرسيد:

«اين زردي براي چيست؟»

او عرض كرد: بر اثر بيماري است كه به آن مبتلا شده ام.

امام علي عليه السلام به او فرمود: «ما از خوشحالي شما خوشحاليم، هنگام اندوه شما، غمگين هستيم و براي بيماري شما بيمار مي شويم و براي شما دعا مي كنيم.» [1] .