دعا يكي از بهترين عبادت ها و موجب استكمال نفس و قرب به خداست. به همين جهت خداوند سبحان بندگان را به دعا كردن دعوت فرموده است.

در قرآن كريم مي فرمايد: مرا بخوانيد كه شما را اجابت خواهم كرد، آنان كه از پرستش من سر باز مي زنند، به زودي در حالي كه خوار باشند وارد دوزخ خواهند شد. [1] .

فرمود: خدا را به تضرع و زاري و در پنهاني بخوانيد (و بر خلق ستم روا نداريد) كه خداوند ستمكاران را دوست ندارد. [2] .

و فرمود هنگامي كه بندگانم از من سؤال كنند (بگو) من به آنها نزديك هستم و اگر مرا بخوانند دعوتشان را اجابت مي كنم. [3] .

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «دعا، مغز و روح عبادت است.»

امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ گاه دعا را ترك نكنيد؛ زيرا شما عملي را پيدا نمي كنيد كه مانند دعا موجب تقرب باشد، حتي امور كوچك را نيز از خدا بخواهيد و به عذر كوچك بودن دعا را ترك نكنيد؛ زيرا صاحب امور



[ صفحه 108]



كوچك همان صاحب امور بزرگ مي باشد.»

اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «دعا بهترين اعمال است نزد خدا.» و فرمود: «دعا كليد سعادت مي باشد و بهترين دعا، دعايي است كه از سينه پاك و قلب با تقوي صادر شود.»

علي عليه السلام مردي بود كه بسيار دعا مي كرد.

علي عليه السلام در وصيتش به محمد بن حنفيه مي گويد: «دعايت را براي خداوند خالص و خالي از هر شبهه اي بگردان؛ زيرا خير و شر و بخشش و منع كردن، وصل و جدايي (همه و همه) به دست اوست.»

فرمود: «پسرم! پيوسته و در همه حال به ياد خدا باش.»

از اميرالمؤمنين عليه السلام دعاهاي فراواني به جا مانده و هر كدام ويژگي خاصي دارد، از جمله، دعاي كميل، دعاي صباح و غيره.