علي عليه السلام به عبادت علاقه شديد داشتند، و مناجات با خداوند را بالاترين لذت مي دانست، و بر هر لذت ديگري ترجيح مي داد، و عبادت را به خاطر بهشت و ترس از جهنم انجام نمي داد، بلكه خدا را سزاوار پرستش مي دانست.