براي علي عليه السلام خبر مي آورند كه در فلان منطقه دوردست كشور، خلخال از پاي دختري يهودي به ستم درآورده اند، مي گريد و مي گويد: «اين براي حكومت من مايه ننگ است.» و شب هنگام تا صبح به مناجات مي ايستد و عذر مي خواهد كه من فلان دستور را نداده ام و به هنگامي كه آدمي ساق پاي لرزانش را در آن حالت و مقاومت و استقامتش را در ميدان جنگ مي بيند، باورش نمي شود كه او همان مرد شب گذشته باشد.