«اللهم ان شيعتنا خلقت من شعاع انوارنا، و بقية طينتنا، و قد فعلوا ذنوبا كثيرة، اتكالا علي حبنا و ولايتنا.

فان كانت ذنوبهم بينك و بينهم، فاصفح عنهم، فقد رضينا، و ما كان منها فيما بينهم، و قاص بها عن خمسنا و ادخلهم الجنة، و زخرعهم عن النار، و لا تجمع بينهم و بين اعدائنا في سخطك؛

پروردگارا! شيعيان ما از شعاع انوارمان و باقي مانده ي طينت ما آفريده شده اند، و ايشان براساس تكيه بر محبت و ولايت ما گناهان بسياري را انجام داده اند.

اگر گناهانشان بين تو و ايشان مانع ايجاد كرده، از آنان درگذر، ما از ايشان خشنود شده ايم، و خطاهايي كه بين خودشان مرتكب شده اند را در



[ صفحه 135]



برابر خمس ما بر ايشان ببخشاي، و آنان را در بهشت وارد ساز و از دوزخ دور گردان، و ايشان را شامل غضبي كه بر دشمنانمان روا مي داري، قرار نده.» [1] .