اول: استحباب دعا درباره ي حضرت حجت عليه السلام و درخواست تعجيل فرج آن حضرت بعد از نماز ظهر.

دوم: مستحب بودن بلند كردن دست ها هنگام دعا كردن براي آن حضرت عليه السلام.

سوم: استحباب شفاعت خواستن از امامان عليهم السلام و درخواست خود را با سوگند دادن به حق ايشان پيش از دعا و تقاضاي حاجت.

چهارم: استحباب مقدم داشتن حمد و ثناي الهي پيش از عرض حاجت.



[ صفحه 113]



پنجم: استحباب مقدم داشتن درود و صلوات بر محمد و آل او عليهم السلام پيش از طلب حاجت.

ششم: پاك كردن دل از گناهان به وسيله ي استغفار و مانند آن، تا از لوث آلودگي ها پاكيزه شد و آماده ي اجابت گردد، كه درخواست مغفرت و آزادي گردن از آتش، بر اين امر دلالت دارد. [1] .