هنگامي كه دعا براي تعجيل فرج تأكيد بيشتري دارد حالت سجده براي خداي متعال است؛ زيرا كه نزديك ترين حالات به خداي قاضي الحاجات سجده است، چنان كه روايات از امامان بر حق عليهم السلام در اين باره رسيده، پس شايسته است كه بنده در حال سجده، مهم ترين حاجت ها را بخواهد و به آن اهتمام ورزد، به خصوص در سجده ي شكر به جهت توجه داشتن و ملتفت بودن به اين كه هر چه خداوند به ما نعمت بخشيده به بركت مولاي مان



[ صفحه 106]



صاحب الزمان است - كه درود خداوند بر او و پدران پاكيزه اش باد - و به خاطر اين دعا براي ولي نعمت و واسطه ي فيض و رحمت از مهم ترين اقسام شكر مي باشد و شاهد بر اين روايت شدن آن در خصوص سجده ي شكر است كه در كتاب «تحفة الأبرار» به نقل از شيخ مفيد - رحمة الله عليه - آمده:

آن چه در سجده ي شكر گفته مي شود اين دعا است:

«اللهم إليك توجهت و بك اعتصمت و عليك توكلت. اللهم أنت ثقتي و رجائي فاكفني ما أهمني و ما لم يهمني و ما أنت أعلم به مني عز جارك و جل ثناؤك و لا إله غيرك صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم...»

يعني: «پروردگارا! به سوي تو روي آوردم و به تو پيوستم و بر تو تكيه و اعتماد كردم، پروردگارا! تو پناه و اميد مني، پس كفايت كن آن چه مرا اندوهگين ساخته و آن چه اندوهگين نساخته و آن چه تو بهتر از من آن را مي داني، پناهنده به تو عزت يافت و ثناي تو والاست و هيچ خدايي جز تو نيست، بر محمد و آل محمد درود فرست و گشايش أمر آنها را زودتر برسان...»

اضافه بر اين كه اين كار تأسي جستن و اقتدا كردن به خود آن حضرت - كه درود و سلام خداوند بر او باد - مي باشد، چنان كه در اخبار با صراحت آمده كه آن بزرگوار براي اين امر در سجده دعا كرد، هنگام ولادتش، كه اين أمر دلالت دارد بر اهميت آن و تعليم به دوستان و شيعيانش.

شيخ صدوق در كتاب «كمال الدين» به سند خود از جناب حكيمه خاتون ضمن حديثي طولاني آورده كه گفت:

ناگهان او را ديدم آن چنان نوري او را فراگرفته كه ديدگانم را پوشانيد، و يك دفعه ديدم نوزاد - كه بر او و پدرانش سلام باد - صورتش را به حالت



[ صفحه 107]



سجده بر زمين نهاده و بر زانو تكيه داده و دو انگشت سبابه اش را بلند كرده و مي گويد:

«گواهي مي دهم كه جز «الله» خدايي نيست و اين كه جدم محمد رسول خداست و پدرم اميرمؤمنان است.» سپس يك يك امامان را برشمرد تا به خودش رسيد، آن گاه گفت: «خدايا! آن چه به من وعده داده اي انجام ده، و امرم را به مرحله ي اتمام برسان، و گامم را استوار گردان، و زمين را به ظهور من پر از عدل و داد فرماي...» [1] .