مرحوم عالم رباني شيخ محمود عراقي، شاگرد شيخ انصاري در كتاب «دارالسلام» نقل مي كند از حاج ميرزا خليل طيب رحمه الله:

در زماني كه عالم رباني ميرزا ابوالقاسم قمي گيلاني صاحب كتاب قوانين به نجف اشرف آمده بود، روزي در منزل او بودم، اظهار نمود كه بيا ديدن سيد معني بحرالعلوم برويم، به همراه ايشان رفتيم.

پس از انجام رسوم و آداب، ميرزاي قمي اظهار نمود كه سؤالي در خلوت دارم، سيد به اهل مجلس نظر كرد و فرمود: بفرما و اين جماعت اصحاب سر من هستند.

ميرزاي قمي وقتي اين را شنيد پرسيد: شنيده ام كه از براي آقا (سيد) شرفيابي ملاقات حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه) حاصل شده، آيا اين خبر درست است؟

سيد گفت: آري! مدتي به آرزوي دريافت اين نعمت به مسجد سهله



[ صفحه 32]



مي رفتم، تا آن كه در يك شب از شب ها در وسط مسجد روشنايي ديدم، هنگامي كه نظر كردم مردي را در وسط مسجد ديدم كه نماز مي خواند و اين روشني از آثار و انوار اوست، دانستم آن بزرگوار است و شرفياب خدمت او شدم. [1] .