سالار شهيدان، در سرزمين كربلا با همه ي مشكلات و در مقابل چند هزار دشمن و ناله هاي زن و بچه ها، نماز جماعت را اقامه كرد، امام مي توانست نماز را كنار فرزندانش در داخل خيمه به فرادي بخواند و بعد به ميدان برود و در ضمن از تيرهاي دشمن نيز محفوظ مي ماند و چند لحظه اي را هم كنار فرزندانش لذت مي برد؛ ولي امام، نماز جماعت را ترجيح داد و آن را در مقابل دشمن برپا نمود و يكي از اصحابش سينه خود را سپر قرار داد و به خاطر نماز به شهادت رسيد.