روايت شده آن حضرت لحظاتي چند خون آلود روي زمين افتاده بودند و چهره شان به سوي آسمان بود و مي فرمود: «يا الهي! صبرا علي قضائك لا معبود سواك يا غياث المستغيثين؛

خداوندا! بر قضا و قدرت صبر مي كنم، معبودي جز تو نيست اي فريادرس فرياد خواهان!» [1] .