عمران بن محمد مي گويد: برادرم قبايي به من داد تا اينكه آن را با اشيايي ديگر نزد امام جواد عليه السلام ببرم، آنها را بردم ولي قبا را فراموش نمودم. وقتي كه خواستم با آن حضرت خداحافظي كنم، به من فرمود: قبا را بياور.

و مادرم از من خواسته بود كه از آن حضرت پيراهني بگيرم، پس پيراهن را خواستم، حضرت فرمود: او ديگر به آن احتياجي ندارد. بعد خبر آمد كه او روز قبل فوت كرده است. [1] .