«نماز=[ن] (اِ)... خدمت و بندگي... خدمتكاري... بندگي. اطاعت. فرمانبرداري. سجده. سجود... سر بر زمين نهادن. سر فرود آوري براي تعظيم... كرنش. تكريم، تعظيم... پرستش... اداي طاعت. طاعت و عرض نياز به سوي خداي عالميان به طريقي كه در شريعت پيغمبران وارد شده... نياز» [1] همچنين در پاورقي صفحه 772 جلد «ن» لغت نامه دهخدا درباره نماز آمده «پهلوي: namac، از ايراني باستان: : nam (خم شدن، تعظيم كردن)، قياس شود با اوستايي: nemah :[دعا]، هندي باستاني namas، يازند namazh، افغاني nmunj، بلوچي nawash ، namash كردي nymij ، nymi :[نماز]، زازا nemaj، اوراماني namaz، گيلكي: namaz»

«در عربي صَلوة به معني نماز، دعا، طلب رحمت و ثناي نيكو آمده



[ صفحه 16]



است.» [2]

به انگليسي (prayer) و به فرانسوي (priere) مي باشد.