(إن في خلق السموات و الأرض واختلاف الليل و النهار لآيات لأولي الألباب) (الذين يذكرون الله قياما و قعودا و علي جنوبهم و يتفكرون في خلق السموات و الأرض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانك فقنا عذاب النار) (ربنا إنك من تدخل النار فقد أخزيته و ما للظالمين من أنصار) (ربنا إننا سمعنا مناديا ينادي للإيمان أن آمنوا بربكم فآمنا ربنا فاغفرلنا ذنوبنا و كفر عنا سيئاتنا و توفنا مع الأبرار) (ربنا و آتنا ما وعدتنا علي رسلك و لا تخزنا يوم



[ صفحه 234]



القيامة إنك لا تخلف الميعاد) [1] .

ترجمه: همانا خدا را در حال ايستادن و نشستن و آنگاه كه به پهلو خوابيده اند ياد مي كنند و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مي انديشند (و مي گويند) بارالها اينها را بيهوده نيافريده اي منزهي تو ما را از عذاب نگهدار، پروردگارا هر كه را تو (به خاطر اعمالش) به آتش افكني او را خوار و رسوا ساخته اي و اين چنين افراد ستمكار ياوري ندارند و پروردگار ما صداي منادي توحيد را شنيديم كه دعوت مي كرد به پروردگار خود ايمان بياوريد و ما ايمان آورديم (اكنون كه چنين است) پروردگارا گناهان ما را ببخش و گناهان ما را پوشيده و با نيكان ما را بميران پروردگارا آن چه را كه به وسيله ي پيامبران ما را وعده دادي به ما مرحمت كن و ما را روز رستاخيز رسوا مگردان زيرا تو هيچگاه از وعده ي خود تخلف نمي كني.