آقا احمد سبط اكبر بهبهاني در كتاب مرآت الاحوال نقل كرده به توسط بعضي از اهل ثقه از ملامحمد تقي مجلسي كه در بعضي از شبها بعد از فراغ از تهجد و شب زنده داري حالي براي من عارض شد دانستم كه در آن حال اگر دعائي كنم مستجاب مي شود، فكر مي كردم كه از خدا چه بخواهم، حيران و سرگردان ماندم براي كارهاي دنيا چيزي بخواهم يا براي امور آخرت كه ناگاه صداي



[ صفحه 176]



گريه ي محمد باقر از گهواره بلند شد و من عرض كردم الهي به حق محمد و آل محمد عليهم السلام اين فرزند مرا مروج دين و ناشر احكام سيد المرسلين قرار ده و او را توفيق بي نهايت عطا كن، خود آقا محمد باقر فرمود: خوارق عاداتي كه از علامه ي مجلسي ظاهر شد شكي نيست كه از آثار آن دعا است؛ زيرا تأليفات او بيش از دو كرور (يك ميليون) و يكصد و ده هزار بيت است، و اگر بر روزهاي عمرش تقسيم شود كه هفتاد و سه سال بوده نصيب هر روزي بيش از پنجاه و سه بيت خواهد شد عرب و عجم، عالم و جاهل، عارف و عامي، و زنان و اطفال همه فيض مي برند، و از علامه بحرالعلوم رحمة الله عليه نقل شد كه آرزو كرد تمام تأليفاتش در ديوان عمل مجلسي درج شود و در عوض در نامه ي عمل او يك كتاب از كتابهاي فارسي او كه ترجمه ي متون اخبار است و در همه جا شايع است نوشته شود. [1] .