عن الصادق عليه السلام عن آبائه عليهم السلام: «إن العبد إذا تخلي بسيده في جوف الليل



[ صفحه 124]



المظلم و ناجاه أثبت الله النور في قلبه...» [1] .

حضرت صادق عليه السلام از پدرانش روايت كرده كه همانا بنده هرگاه با آقا و سيد خود خلوت كند در دل شب تار و با خداي خود نيايش كند خداوند نورش را در دل او اندازد و هرگاه بنده بگويد: يا رب يا رب، پروردگار جليل جل جلاله بفرمايد لبيك عبدي بخواه هر چه مي خواهي به تو مي بخشم و بر من توكل كن ترا كفايت مي كنم بعد به فرشتگانش مي فرمايد: ببينيد بنده ي من به تحقيق در دل شب تاريك با من خلوت كرده ولي بيكاران و بيعاران و غافلان در خوابند گواه باش كه من او را بخشيدم.