نگاه كن اي انسان بينوا به حال خود هنگامي كه فرمانبردار پروردگارت هستي چطور ترقي به مقام بالا و درجه عالي كه ناتوان است زبان از تعبير و توصيفش، بلكه خرد و عقل در شگفت است از تصور آن مقام؛ زيرا كه با آن مقام پيشواي فرشتگان مي شوي، و همنشين پروردگار جهانيان مي گردي، فرمانبردار سلطان سلطانها خداي تعالي جل جلاله مي شوي، اگر نافرماني خدا را كني و فرمانش را سبك شمردي شب زنده داري نكردي دعوت و نيايش او را سبك شمردي و اعتنا به نيايش به او نكردي زباله دان شيطان مي شوي در اين صورت چه حال مفتضح و رسوائي خواهي داشت.